عسل ، شيرين تر از عسل

مادر جون هميشه يه تكيه كلام داره كه خيلي به كار مي بره : راضيم به رضاي خدا ! تو راه مسافرت تعطيلات گذشته كه پستش رو برات به زودي مي ذارم  در جريان همون سكوت و كاووشي كه من عاشقشم و آرزو دارم يه روز به اين سكوت پر غوغا پي ببرم و از افكارت با خبر بشم ، يه دفعه اي پرسيدي : - مامان ، مادر جون هميشه ميگه راضيم به رضاي خدا . رضاي خدا كيه ؟؟؟  و من و بابايي و دايي منفجر شديم از خنده ...   ...

داشتي با ولعي وصف نشدني كارتون جودي آبوت نگاه مي كردي ...( اين حست به من رفته منم عاشق اين كارتونم حتي حالا!!!) ازم پرسيدي نوانخانه چيه ؟ و من برات توضيح دادم كه جايي به اسم  پرورشگاه هست كه بچه هاي بي سرپرست رو اونجا نگه مي دارن . چشمات شد دوتا تيله سياه گرد و هضمش برات سخت بود كه توي اين دنيا بچه اي باشه كه بدون پدر و مادر باشه و خونه اي هم نداشته باشه . چقدر دنيا رو زيبا مي بيني عزيزدلم ولي دنياي ما زشتيهايي داره كه اميدوارم هيچوقت باهاشون آشنا نشي . براي اينكه از اين حس بياي بيرون گفتم بعضي از خانواده ها مي رن از پرورشگاه بچه ميارن و پدر ومادرش ميشن . ازت پرسيدم  مي خواي بريم يه خواهر يا برادر  اندازه خودت از پرورشگاه بيا...

انگار همين ديروز بود ، با يه عالمه ذوق كه نمي دونم چه جوري تو دل كوچيكت جا داده بودي آماده شدي و رفتيم مدرسه شايستگان و تو شدي شاگرد پيش دبستاني ... و حالا اين عكس ها ثمره ماهها تلاش تو براي آغاز يه راه طولاني و ساختن آينده اي روشن .  برات آينده اي روشن و سرشار از موفقيت آرزو دارم دلبركم . ...

چقدر زود بزرگ شدي دلبركم . پنج شنبه كه كارت واكسنت رو برداشتم تا بريم واكسن شش سالگيت رو بزنيم ياد اولين واكسنت افتادم . اين 6 سال چقدر زود گذشت و تو جلوي چشماي عاشق من باليدي و قد كشيدي و بند بند وجودم رو عاشق و عاشق تر كردي شيرينم . واقعا كه تو دنيا هيچ حسي به قشنگي مادر شدن نيست . پنج شنبه به هواي پدر جون كه پيشمون بود جسارت به خرج دادي و داوطلبانه خواستي كه بريم واكسن بزنيم . البته مي دونستي كه براي رفتن به كلاس اول اين كار ضروريه و چون دوستات كم و بيش اين كا ررو كرده بودن تو هم مشتاق بودي . خلاصه با همراهي پدر جون رفتيم مركز بهداشتي كه اولين كارهاي واكسنت رو اونجا انجام داده بوذيم . پرونده ات به سختي پيدا شد و خدا رو شكر قدو وزنت ...